1940’lar – Köprübaşı. Şehir henüz betonla ve elektrik direkleriyle tanışmamış. Geniş yatağında durgun akan Ceyhan günlük hayatın bir parçası. Yatağı derinleştirilip daraltılmamış. El uzatıp suya dokunabilecek kadar yakın insanlara. Sağ köşede bulaşık ya da çamaşır yıkanıyor.
2015 – Ceyhan’ın yatağı daraldığı yetmezmiş gibi üstüne sundurmalar yapılmış. Küçük Ceyhan‘dan ibret almak lazım.
Şeyma'nın eşi, Bilal ve Barış'ın babasıyım. Endüstri Mühendisiyim. Küçük şehirleri severim. Tarih ve arkeolojiye meraklıyım. Maraş'ı yürüyerek, bisiklet üstünde, yamaç paraşütüyle ve yüzerek keşfetmeye çalışıyorum.
